สวัสดีครับ พี่ๆ เคยไหมครับ ก่อนการแข่งขัน จะมีอาการผิดปกติเกิดขึ้นกับตัวนักวิ่ง เช่น นอนไม่หลับ

หรือบางคนวางเป้าหมายไว้ล่วงหน้า ทั้งที่ยังไม่ได้แข่งขัน นั้นแหละครับ คืออาการวิตกกังวล กับการแข่งขัน

แล้วจะเกิดอาการเครียดจนทำให้การแข่งขันไม่บรรลุตามเป้าหมาย

สำหรับนักกีฬาแนวหน้า ส่วนมากจะไม่ค่อยกังวลกับคู่แข่ง เพราะรู้ฝีมือกันอยู่ แต่จะกังวลกับตัวเองมากกว่า

กลัวจะทำผลงานไม่ได้ตามที่ตั้งไว้ เมื่อก่อนตอนผมเล่นกีฬา วิ่ง วิบาก 3000 ม. ผมไม่ค่อยกลัวคู่แข่งขัน

แต่จะกลัวตัวเองมากกว่า เลยต้องหาวิธีการที่ทำให้คลายความกังวลลง เช่น หาหนังสือมาอ่าน

จนกระทั่งได้มีโอกาสเรียนระดับ ปริญญาโท สาขาวิทยาศาสตร์การกีฬา จึงรู้ว่าวิธีการที่ดีที่สุดในที่จะทำให้

นักกีฬาได้ลดความเครียดลง คือ จิตวิทยา

หลังจากเลิกเล่นกีฬา ได้มาสอนน้องๆ จะสังเกตุได้ว่าก่อนการแข่งขัน1-2 วัน จะมีอาการวิตกกังวลเกือบ

ทุกคน แต่จากประสบการณ์บวกกับได้เรียนรู้มา ผมจึงมีวิธีกำจัดปัญหาเหล่านี้ได้ และสามารถที่จะเอาความ

วิตกกังวลกลับมาเป็นกำลังใจได้ หลักการง่ายๆ แค่ก่อนจะแข่งขัน ผมถามลูกศิษย์ ถ้าชนะวันนี้คุณจะได้

อะไรบ้าง ถ้าแพ้วันนี้คุณจะได้อะไรบ้าง แข่งเสร็จแล้วค่อยให้คำตอบผม และอีกคำถาม ผมจะมีคนชื่นชม

หรือไม่ มันกำลังจะเกิดขึ้นหลังจากคุณแข่งขันเสร็จ

คำถามแค่ 2 ประโยค ทำให้ลูกศิษย์ของผม คว้า 3 เหรียญทองจากการแข่งขันกีฬาเยาวชนแห่งชาติ

จนสมาคมกรีฑาส่งไปแข่งยูธอาเซี่ยนที่ ประเทศมาเลเซีย คือสมวิชัย และอีกคนคิดว่านักวิ่งแทบจะไม่

รู้จักชื่อ คือ สว่าง ซึ่งได้เหรียญเงิน วิ่ง 5000 ม. ก็ได้เป็นตัวแทนเยาวชนไทยอีกคน น้อง 2 คน เป็นชาวเขา

เผ่ากะเหรื่ยงครับ หลังจากนี้เขาคงตอบคำถามของผมได้แล้วนะครับว่าที่ผมพูดไว้ก่อนการแข่งขัน

คำตอบมันคืออะไร ถ้าพี่ท่านได้อยากลองไปใช้ก็ลองดูนะครับ บางครั้งไม่จำเป็นกับเรื่องวิ่งเสมอไปครับ

ขออภัยครับที่ใช้ภาษาเป็นคำพูดเพราะไม่อยากให้เป็นวิชาการครับ